Η στάση Σαμαρά προοιωνίζει τις εξελίξεις

<Γράφει ο Διογένης>

Η δεξαμενή των ειλικρινών φορολογούμενων στέρεψε και οι κυβερνώντες άρχισαν να ξύνουν το πάτο. Η πραγματική κοινωνική έκρηξη με οποιαδήποτε μορφή άρχισε να φαίνεται με γυμνό μάτι.
 Ο κ. Σαμαράς σύμφωνα με την αντίληψη που επικρατεί στο πολιτικό μας σύστημα είναι τελείως "φυσικό" να μην θέλει να κάψει το οποιοδήποτε πολιτικό του μέλλον συνεργαζόμενος με τη πιο λαομίσητη  Κυβέρνηση μεταπολεμικά.
Από την άλλη, σε περίπτωση που θα ηγηθεί της χώρας γνωρίζει οτι δεν μπορεί να αποφύγει τη δέσμευση για το Μνημόνιο απέναντι στους δανειστές.
Ποιός είναι ο ελιγμός του;
Το ΠΑΣΟΚ σαν Κυβέρνηση δεν μπορεί να προσκομίσει στους δανειστές το "κατόρθωμα" στοιχειώδους πολιτικής συναίνεσης.  Ο κ. Σαμαράς θα τους το προσκομίσει από τη πίσω πόρτα!
Τραβάει το σχοινί της "μη συναίνεσης" αφήνοντας μόνη της τη Κυβέρνηση να εκτίθεται στη προώθηση των δυσβάστακτων μέτρων κατά του εκλογικού σώματος. Με αυτό γνωρίζει πολύ καλά οτι δεν θα έχει αυτοδυναμία σε περίπτωση εκλογών αλλά διασφαλίζει 100% οτι θα είναι πρώτο κόμμα! Με τα δεδομένα των δημοσκοπήσεων για τα δύο μεγάλα κόμματα γνωρίζει επίσης οτι ούτε με επαναληπτικές εκλογές θα σχηματίσει Κυβέρνηση. Εδώ μπαίνουμε στην ευθεία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα υποχρεωθεί να καλέσει τον αρχηγό του πρώτου κόμματος και να του δώσει εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης.
Σε αυτή τη περίπτωση οι δανειστές θα έχουν ικανοποιηθεί. Θα έχουν εξουδετερώσει για πάντα το ΠΑΣΟΚ το οποίο χρησιμοποίησαν με την ανοχή του αρχηγού του να "θεσμοθετήσουν" το Μνημόνιο αλλά και που ταυτόχρονα νοιώθουν ανασφαλείς καθώς περιέχει στις τάξεις του φυγόκεντρες δυνάμεις που δηλώνουν πλέον "συνειδησιακό πρόβλημα" στον περαιτέρω στραγγαλισμό του λαού. Και σε μία Κυβέρνηση Εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό Σαμαρά υπάρχουν αρκετοί πολιτικοί και κόμματα πρόθυμοι να συμμετάσχουν και να συγκυβερνήσουν.
Το σημαντικό σημείο αυτής της εξέλιξης δεν είναι ποιοί θα συμμετάσχουν. Είναι οτι η όποια Κυβέρνηση προκύψει θα έχει σαν έργο να κυβερνήσει όχι ένα αρτιμελές Κράτος, αλλά να διαχειριστεί μία Ελληνική επικράτεια που "μπάζει" από παντού, μία κοινωνία που ενώ γλύφει τις πληγές της την απειλούν με σκληρότερη μεταχείριση, και ένα Μνημόνιο-θηλειά που θα της απαγορεύει να αναπτυχθεί. Οι δανειστές επιταχύνουν βίαια να επιβάλλουν στην Ελλάδα το δοκιμασμένο μοντέλο της Γουατεμάλα. Το Ζάππειο 2 είναι ξεπερασμένο από τις εξελίξεις. Ακούγεται αντιδεοντολογικό αλλά θα είναι υπερβολικό να ζητήσει κανείς από τον αρχηγό της ΝΔ να εξειδικεύσει μέτρα. Αν όμως η νέα Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εξελίξεις δεν διαπραγματευθεί το Μνημόνιο ξανά με στόχο να δώσει τουλάχιστον μία μικρή ανάσα και μία ελπίδα στη καθημερινότητα του Ελληνικού λαού και έστω ένα μέρος της αξιοπρέπειάς και της Εθνικής του ταυτότητας, τότε η πολιτική αλλά και η κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα φοβάμαι οτι θα φθάσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Σταματώ εδώ και δεν θα εξηγήσω για την ώρα τους φόβους μου. Διογένης για pythari.gr