Γράφει ο Διογένης
Είχαμε την επιλογή να πτωχεύσουμε με επιλογή μας ή τη πτώχευση που θα μας επιβάλλουν οι κατακτητές.
Θα μπορούσαμε με λίγα λόγια να συγκρίνουμε ποιο θα ήταν το καλύτερο για την ίδια την Ελλάδα και τη κοινωνία της;
Ναι!
Αν δεν μπαίναμε στη διαδικασία του Μνημονίου θα πτωχεύαμε και θα περνούσαμε πολύ δύσκολες ώρες.
Στον αντίποδα όμως η Ελληνική κοινωνία θα αφυπνιζόταν. Στη προσπάθειά της να σταθεί στα πόδια της θα επανακτούσε τη χαμένη της ζωντάνια.
Η επαρχία και πάλι θα έπαιζε το ρόλο του ρυθμιστή της οικονομικής ζωής. Θα ξαναπαίρναμε στα χέρια μας τα χωριά μας από τους αλλοδαπούς.
Με μία σειρά από επιλογές οι φυγή των νέων προς το εξωτερικό θα μειωνόταν.
Το πλούτο της χώρας θα τον διαπραγματευόμαστε εμείς.
Και όποτε θα ανακτούσαμε, αυτό θα γινόταν με εθνική αξιοπρέπεια.
Και με το Μνημόνιο; Με την επερχόμενη Δανειακή Σύμβαση;
Το ίδιο άσχημο αποτέλεσμα. Πτωχεύσαμε και το φάσμα της πτώχευσης θα απλωθεί πιο πολύ και σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
H κοινωνία παραμελημένη να κοιμάται με τα διάφορα τηλεκοντρόλ στο χέρι.
Η χώρα θα συνεχίσει να χάνει την επαρχία της που σιγά σιγά την αγοράζουν και την αποικούν ξένοι.
Θα συνεχίσουμε να χάνουμε τους νέους μας, την μελλοντική ύπαρξη του Ελληνικού στοιχείου. Και θα μετράει ο ιστορικός του μέλλοντος … Έλληνας πρώτης γενιάς … δεύτερης γενιάς …
Σε λίγα 24ωρα ο πλούτος της χώρας στα χέρια αυτών που τον λαχτάρησαν… μεθόδευσαν την αρπαγή του … το πέτυχαν με τη βοήθεια 300 άχρηστων.
Και μη μιλάμε για εθνική αξιοπρέπεια. Είναι να πάμε να σκάψουμε ένα λάκκο και να χωθούμε μέσα.
Και το χρέος στη πατρίδα θα μείνει στα χέρια λίγων ... να πολεμάνε απέναντι σε ένα θηρίο που θα μπορούσαμε να μη το είχαμε τραβήξει έξω από τη φωλιά του ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου