Ο εφιάλτης

Δεν είχαμε ξαναβρεθεί σε τέτοιο κτίριο... Είμαστε εφτά άτομα και φορούσαμε μία μπλούζα που έγραφε "Γερμανικές αποζημιώσεις" και για εικόνα είχε κάτι θολές φιγούρες: κάτι που έμοιαζε

με εκτελεστικό απόσπασμα.

Κατοχή σκέφτηκα και γύρισα και κοίταξα τη παρέα μου!

Μου έκαναν νόημα να σωπάσω!

 Από μία αίθουσα δίπλα ακουγόταν πνιχτοί ψίθυροι..

Προχώρησα με προσοχή στο διάδρομο και κοίταξα μέσα! Πόσα άτομα ήταν μέσα δεν θυμάμαι. Πρέπει να ήταν όμως καμιά ντουζίνα. Γυρισμένοι όλοι με τη πλάτη σε μένα σκυμμένοι σε μία πράσινη τσόχα

και τσούλαγαν επάνω κάτι τεράστια ζάρια. Μπροστά τους σωροί από λεφτά! Δεν τα είχα δει ποτέ αυτά τα χαρτονομίσματα. Μια περίεργη σκέψη πέρασε από το μυαλό μου. Γερμανικά μάρκα! Πως γίνεται; Αφού η Γερμανία έχει Ευρώ πλέον!

-Εσείς λοιπόν έχετε τις αποζημιώσεις, άκουσα τη φωνή μου να βροντάει με αγανάκτηση!

Ξαφνικά έπεσε νεκρική σιγή. Ένας από αυτούς γύρισε και έμεινα με ανοιχτό το στόμα! Ήταν ολόιδιος δημοσιογράφος παρουσιαστής πρωινής εκπομπής!

-Κοίτα Στέλιο, τα λεφτά αυτά είναι ψεύτικα και παίζουμε για τη πλάκα μας. Έκανε νόημα δείχνοντας με το κεφάλι μία διπλανή πόρτα!

Εκεί μέσα έχουμε μία σοβαρή δουλειά και απλά κάνουμε διάλειμμα!

Γύρισαν όλοι το κεφάλι και ένας ένας ήταν και μία έκπληξη..

Προχώρησα και έκανα να ανοίξω τη πόρτα.. Άνοιξε μόνη της χωρίς να την αγγίξω !

Ένα κυκλικό τραπέζι  και επάνω τοποθετημένες πινακίδες με ολοκάθαρους τίτλους! Τους θυμάμαι σαν να είναι τώρα:

"Χέλμουτ Σμιτ!"

 (που τον θυμήθηκα;!)

"Μέρκελ Αγγελική"

"Δημοσιογράφος"

"ΓΑΠ"

"Γραμματεία"

"TV"

"Παρατηρητής ΟΗΕ"

Τρείς με τέσσερις άλλες δεν τις θυμάμαι γιατί δεν μου έφερναν στο μυαλό τίποτα..

Δίπλα μου υπήρχε ένας σωρός από πεταμένες στο πάτωμα ταμπέλες..

-Ρε σεις αυτοί εδώ θα μοιραστούν τα λεφ.... πήγα να ψιθυρίσω γυρίζοντας να δώ τη παρέα μου και πάγωσα!!

Μία ντουζίνα τέρατα πίσω μου με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι φιδιού και αγριεμένο το βλέμμα  είχαν απλώσει τα χέρια τους και ερχόταν κατά πάνω μου!

Οι φίλοι μου είχαν εξαφανιστεί!

Στο πρώτο άγγιγμα ξύπνησα λουσμένος στον ιδρώτα..

Να πάει και να μην ξανάρθει τέτοιος εφιάλτης! 
Ξέρει κανένας να το εξηγήσει?
Στέλιος