Έζησα τον πατέρα μου να υπομένει καρτερικά τα έξοδα για τις σπουδές τις δικές μου και του αδελφού μου. Στα 32 μου κάτω από τις γνωστές συνθήκες ελληνικής φοίτησης, κατάφερα και πήρα ένα πτυχίο και τον είδα να τρέχει με αγωνία στα γραφεία των βουλευτών να μου βρουν δουλειά. Υποσχέσεις και ομηρία. Πέρασαν πολλές εκλογές αλλά δεν έγινε τίποτα. ‘Όπως οι περισσότεροι δούλεψα κι εγώ σε εταιρία φύλαξης και μόλις ήταν να αποχτήσω στοιχειώδη δικαιώματα με απέλυσαν. Ξεφόρτωσα κρέατα στη λαϊκή αλλά με σταματήσανε γιατί οι μετανάστες είναι πιο «γεροί» και βγάζουν τη δουλειά πιο γρήγορα.
‘Έχω μπει κι εγώ στη γενιά των «μηδέν» Ευρώ.
Τις πρακτικές του πατέρα μου να παρακαλάει βουλευτές για τη τύχη μου, τις έχω παράδειγμα προς αποφυγή. Δεν τους εμπιστεύομαι γιατί έχω μάθει να είμαι πρακτικός στη σκέψη και να κρίνω τα πράγματα από το αποτέλεσμα.
Από τη στιγμή που έφτιαξαν νόμους για να οδηγούνται σπάνια οι βουλευτικές «ατασθαλίες»- βλέπε κλεψιές- στη δικαιοσύνη και όταν έρχεται η ώρα να χρησιμοποιούν το «στρίβειν δια της διαγραφής του αδικήματος» ή «δεν παρουσιάζομαι στην επιτροπή» ή να αλληλοκαλύπτονται κι ας είναι σε διαφορετικά κόμματα δεν τους εμπιστεύομαι και αντιλαμβάνομαι γιατί χτυπάνε το πισινό τους κάτω για να τους ψηφίσουμε.
Εγώ και οι φίλοι μου ζούμε με τις ενοχές ότι για να πιούμε ένα καφέ με το κορίτσι μας πρέπει να «δαγκώσουμε» τον πατέρα μας που με τη σειρά του βρίσκεται σε απελπισία!
Μένει να παλέψω για μία νέα κοινωνία.
Αυτοί που κυβερνάνε σήμερα κυβερνούσαν και πριν γεννηθώ. Οι ίδιοι που έφεραν την Ελλάδα στην εξαθλίωση οι ίδιοι μου λένε ότι πρέπει να δυστυχήσω για να σωθεί η χώρα. Γι αυτούς είμαστε "λαική μάζα"!
Μάζα είσαστε και να γίνετε!
Ευτυχώς αυτοί που τους ψήφισαν σε σχέση με το πληθυσμό της Ελλάδας είναι το 15% και μειώνεται συνεχώς. Και μη μου πείτε να σεβαστώ τη «δημοκρατία» και το εκλογικό της αποτέλεσμα.
Γιατί φτιάξανε μία δημοκρατία-μαϊμού, στολισμένη με χάντρες, ψεύτικα στολίδια, έντονο κραγιόν, κρίκο στη μύτη και τη περιφέρουνε στα πανηγύρια!
Προκειμένου να συντηρήσουνε το σύστημα που τους βολεύει μας κολλήσανε ταμπέλες διχασμού για να μην εκφραστούμε ελεύθερα.
Αν μιλήσουμε για τα δικαιώματα εργαζόμενου και την εκμετάλλευσή του είμαστε κουμμούνια για σαπούνι!
Αν διαμαρτυρηθούμε για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση είμαστε ξενόφοβοι, ρατσιστές και χρυσαυγίτες!
Αν εκφραστούμε με πραγματικές φιλελεύθερες ιδέες «δεν είμαστε προοδευτικοί»!
Αν πούμε ότι είμαστε εναντίον της παγκοσμιοποίησης είμαστε «τρομοκράτες»!
Αν ταχθούμε υπέρ του πραγματικού σοσιαλισμού είμαστε «προδότες του ΠΑΣΟΚ»!
Αν πούμε αλήθειες για την εξαθλίωση της καθημερινότητας γύρω μας "λαικίζουμε"!
Σε κάθε φράση μας παραμονεύει κι ένας χαρακτηρισμός τους!
Οι λαοπλάνοι! Τα ποντίκια της Ελληνικής Ιστορίας!
Μεταφέρατε στον Έλληνα τεχνητές «ενοχές» για να μην μπορεί να διαμαρτυρηθεί για τα καμώματά σας, να μη κινδυνέψει το βόλεμα σας.
Εγώ σας έχω αντιληφθεί, θα μιλάω και θα γράφω ΕΛΕΥΘΕΡΑ με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ κόστος.
Φροντίστε τους εαυτούς σας γιατί ούτε ΚΑΠΗ δε θα βρείτε! Τα ροκανίζετε κι αυτά!
Ο Φώτης του pythari.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου